Sen üzülme yeter, olan biteni.
Tüm gerçekliğiyle yazarmıyım hiç.
Geceyi giydirip güne katanı,
Yoldan çıkanları süzermiyim hiç.

Bakma günü birlik gel-git aklıma.
Kendinden ötede duran şeklime.
Gölgemi emziren, gizli saklıma
Dibi delik kuyu, kazarmıyım hiç.

Değişmiş dilimin göğü havası.
Böylemiydi söyle dalı meyvesi.
Enkazdı dilimde, sözün yuvası
Türlü ağızlarda gezermiyim hiç.

Aklımı fikrimi etsen serseri.
Unutsan bir yerde, sen bu neferi.
Yine de gönlümdür köşkünün yeri.
Sağır görsün diye, bozarmıyım hiç.

Çekilse bu ayaz, erise karlar.
Sinemi haz kaplar, kokar baharlar.
Buz kesen yüreğin, ateşte parlar.
Kıvılcımın düşse, kızarmıyım hiç.

Ortaya çıkardın, işte foyam bu.
Boyum,enim kilom, benim boyam bu.
Birisi diyorlar, özüm mayam bu.
Ar damarım sağlam, azarmıyım hiç.


zekeriya duman