Bu şiir;
İş kazası sonucu 25 yaşında şehir trafosuna kapılarak, iki kolunu ve bir bacağını kaybeden bu çınar için yazılmıştır.
Yetmezmiş gibi bu kazadan bir sene sonra da, altı aylık evladını uğurladı cennete.
Fakat asla acizlenip hayata küsmedi.
Özellikle taktir ettiğim yanı, hayata savaş açmasıydı.
İç dünyasını çok iyi bildiğim bu dostuma dilim döndüğünce tercüman olmak istedim.

DİYET...

Felek sana diyetimi ödedim
Aramızda hesap kalmadı artık
İki kolu, bir bacağı adadım
Kan içecek kasap kalmadı artık

Bilir misin? Budandıkça çınarlar
Toprağına daha pek tutunurmuş.
Membağına öfke kusan pınarlar
En coşkulu zamanında kururmuş

Hem sana bir teşekkür de borçluyum
Kimlik kimlik öğrendim yârenleri
Yirmibeş yıl dost saymışım, suçluyum
Ahbap sandım tüm selâm verenleri

Bir de körpe fidan diktim bağrına
Söyle şimdi, başın göğe erdi mi?
İsyan değil, gitmesin hiç ağrına
Küçük yavrum cennetlere girdi mi?..

İki aslan parçası var arkamda
Gayrı bana hükmün sökmez bil felek
Pişmanlık da yok içimde, korkum da
Kurudu bak gözlerimde sel felek

Ödeştik mi, yoksa sürsün mü savaş?
Bir Allah’a can borcum var verecek
En son kaybım iki metrelik kumaş
Başka birşey yok kabrime serecek


Ali ERDİNÇ