Ağır bir küf tadı genzimde bugün
Geçmişin tozlu raflarında kayboluyorum yine
Çok değil bir kaç yüzyıl önce sevgiye inançlı yüreğimle
Nasıl böyle ruhsuzluğa büründüm diye düşünüyorum
Sorgusuz sualsiz teslimiyet içinde olduğum bir kucaktın sen
Heybetinde kaybolduğum bir güven hissi
O varken bana birşey olmaz edaları
Nereden nereye diyorum bazen
Nereden nereye..

Göç etmiş duygularım şekil değiştirmiş
Oldukça yoz oldukça ruhsuz
Beni bıraktığın yerler kurağa meyletmiş
Çocukluğuma dönüyorum yine bugün sessiz sedasız
İçten içe her hüznüm oraya sığınıyor benim
Duvarlarımda kan kokusu evimin
Ve kırmızıdan biraz daha nefretim
Gözümde bir kaç damla yaş
Sağırlaşmış yüreğinden vuruluyorum yine
Farkına varmadan un ufak olmuş gençliğim
Küçük bir kalple celp halindeyim hayatla
Yakamdan tutup sirkelediği her noktada
Yüz üstü düşmüşüm defalarca.

Sokaklarında ip atladığım zamanlar
Sesin yankılanıyor birden kulaklarımda
Haydi eve, haydi eve !
Evim nerede şimdi benim ?
Söylesene evim nerede ?
O gün bugündür hiç bir eve sığamıyorum ben
Adımlarımı sürükleyen bir ezginlik içinde
Omuzlarım kırılıyor yalnızlıktan
Oysa yalnız doğmamışım ki yeryüzüne
Fakat yalnızlığa çıkacaktı yollarım

Koruyor muydum ?
-Hayır..
Tevekkül içinde razı oluş şeklinin
En güzel halini verdi bana zaman
Akışında yaşarken dokunuyorum her olguya,
Belki tutunmuyorum hayatın yakasından
Uçurumlarında tadına varıyorum
Korkusuzca yürüyorum yolumu
Düşmüyor muyum sanıyorsun !
Düşüyorum elbette
Kurduğum düşlerden çakılıyorum yere
Fakat kabul ediyorum işte
Her duyguyu, her zorluğu, bazen acıyı kana kana
Kendimi kanattığımdan bu yana ,bazen acıyı , bazen kederi.

Bana istemsizce öğrettiğin en iyi öğretiydi bu belki
Benden aldığın bir çok şeye cevaben
Bardağın inadına dolu tarafına baka baka
İnancımı kırdığın her şeye rağmen , inandığımdı

Eksik yanlarımı gösterecek kadar cesurum artık
Öyle yorgan altına saklanmıyorum
Şiddetin sesinden kaçmıyorum mesela
Haykıra bağıra ruhumu koyuyorum ortaya
oynarsan böyle diyorum
Sınırlarını kaldır çünkü ben sana sınırsızca geliyorum

Korkularımı çocukluğumda bıraktım ben
Sessiz çığlıklarım orda benim
Artık haykırıyorum içimde ne varsa
Aşk mı ? Bağıra bağıra
Güven mi ?
Sonuna kadar sarılarak
Sesimin her tonlamasında bütün hislerim
Duy ! Gizlenmiyorum
Dokunmak mı ?
Haydi dokun
Ben dokunuyorum çırılçıplak ruhumla..
Ben dokunuyorum.