Her gün aklıma düştüğün zamanlarda
Sensiz yürüdüm karasu sahilinde
Kıyıları okşayan dalgaların sesini dinledim
Hayal bulutları başımın üstünde harelendi
Aldım karakalemi elime
Mısralarımda sana dokunmak istedim
Maviliğini görmek istedim karadenizin
Mavi senin rengindi,simgem olsun istedim
Kendimi sorguladım,bu nasıl sevmek diye
Büyük sızı düştü içime
Sevdiğine doyamadan dünyaya veda edenlere
Ölümün soğuk nefesini hissettim bende
Mukadderat demek hafifletmiyor üzüntümü
Yaşadıklarımız
Gözümün önünde canlanan bir film gibi
Nasıl da bir kareye sığmışız ikimiz
Şimdi bir bulut oluk dağıldık semada
Hatırlayasın diye yazıyorum bunları sana
Bu belki de sadece bir teselli etmek kendimi
Sımsıkı tutmadın elimi tanıdığımdan beri
Benim ilk hissettiğim alev gibi yanıyor kalbim
Tadı gitmedi dudaklarımdan bıraktığın busenin
Oturduğumuz çay bahçesine takıldı aklım
Sensiz çok defa gittim aynı yerlere
Ne yazık ki kalmamış eski tadı
İçtiğimiz ne kahvenin nede çayın
YEŞİLIRMAK