Bir değil, iki değil bardağı tüm taşırdın
Şu yaralı gönlüme dağ koymadın aşırdın
Hayat denen bu yolda her sapağı şaşırdın
Gaf ayyuka çıkar da... O da biyere kadar

Arada yad edecek tozlu bir anı mıyım
İhtiyaç duyduğunda istinat yanı mıyım
Her cefanı çekecek şamar oğlanı mıyım
Sevgi canı yakar da... O da biyere kadar

Çamurla birleşirse akan sel ark’ı tıkar
Sevgi pranga olur, cüceler devi yıkar
Gece geceyi sıkar, gündüz ışıktan bıkar
Çölde şimşek çakar da... O da biyere kadar

Öyle parçalandım ki, sadakatte, minnette
Bir yanım cehennemde, öbür yanım cennette
Gönül, kadife tüyü. Akıl, sanki cinnette
Baht; insana takar da... O da biyere kadar

Tamam! Bazen sis çöker umut dağı kaybolur
Kaçsan da bir musibet arada seni bulur
Bazen doğada bile olmayacaklar olur...
Su yukarı akar da... O da biyere kadar

Sanırım bu mahkeme mesnetsiz suç odaklı
Davada; müşteki mi, zanlı mı daha haklı?
O derin okyanusun içinde neler saklı!
Göz manalı bakar da... O da biyere kadar

Yürü be Alibaba!.. Baş açık, ayak yalın
Hangi muradı aldın, petekte kaldı balın
Her çabanın sebebi; yere düşmesin alın
Bugün başın vakar da... O da biyere kadar



DOST KATKISI........................... TEŞEKKÜRLERİMLE



Her şey değil mi zaten bir bir gelip geçici?.
Şair çok maharetli nere baksa seçici.
Anlık mutluluklara atlas yelken açıcı.
Güzeli seyre durur ama biyere kadar.................neneh


Vuslatsız ayrılığın dolmaz mı hiç miadı
Ferhat Şirin farketmez her ne olursa adı
Karşılıksız sevdanın var ise çıkar tadı
Mecnun Leyla bıkar da... O da biyere kadar................. Suat ZOBU





Sapak: yol ayrımı
Ayyuk: göğün en yüksek yeri
Mesnet: dayanak, delil
Müşteki: mağdur, yakınıcı
İstinat: dayanma, yaslanma
Musibet: uğursuz. Ansızın gelen sıkıntı ve felaket
Vakar: ağırbaşlılık,