7
Yorum
43
Beğeni
0,0
Puan
1096
Okunma

Ne zaman bana gülümsesen
Hüzünden başını kaldıran,
Bir kent kurulur gözlerinde.
Annesinin göğsünden başını çevirmiş
Bir bebeğin,
Ağzından akan
Süt gibi kokar zaman.
Baharın mahçubiyeti ile
Gözlerinde uslandırdığın yağmurlar
Vedasız terkeder kirpiklerini;
Dansa kalkar
Yüzünde rengârenk topraklar.
Yaşadığın soğuk iklimlerin nasırları utanır
Parmaklarından,
Dokunuşlarından,
Sevişlerinden.
İçinde gizlediğin uykusuzluklar
Ayyuka çıkar,
Dile gelir hayallerin
Ihlamur kokulu nefesinde.
Yürüdüğün taşlı sokaklar dağılır
Göğsünde taşıdığın dağlar yıkılır.
Huzurla göz yumar yorgunluğun avuçiçlerimde...
Sen bana ne zaman gülümsesen
Aşk adına bildiğim tüm doğrular
Götürür birbirini..
Utanır şiirlerim
Utanır yüreğim.
ely