Okuma bilmeden kitap yazanlar
Soruyu görmeden bulmaca çözer.
Kendini ilimsiz alim sananlar
Köpeksiz köylerde deyneksiz gezer.

Hakkı bilir ona doğru dönenler
Sevgi bilir aşk od’unda yananlar
Güçsüzken kendini güçlü sananlar
Zalimle bir olup garibi ezer.

Hani nerde ben sultanım diyenler
Utanmadan haram lokma yiyenler
Hak huzurda cepli kefen giyenler
Ahiret yoluna ateşler dizer.

Hak dururken başka güce tapanlar
Yalanlarla sırça köşkler yapanlar
Garip, guraba da hayal yıkanlar
Günah denizinde keyifle yüzer.

İlmini bilmeden doğru bulanlar
Bilgisi olmadan alim olanlar
Akbabalar gibi leşe dolanlar
Sırtında günahla sıratı süzer.

Üfler ki aydınlık ışığı sönsün
Her taraf zifiri zindana dönsün
Vicdanı sızlamaz ister can yansın
Gördüğü harama uçkuru çözer.

Hani bulacaktık Çin’de ilimi
Akla rehber edecektik bilimi
Hak’tan emir bilecektik ölümü
Cahilin özünde irfandır nazar.

Yaptığı yakışmaz akıl yaşına
Cehaletle düşer batıl peşine
Ulema yazdırır mezar taşına
Cehalet ehline methiye düzer.

A.Kadir YALDIZKAYA