2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
645
Okunma
Bu toz bağlamış kaldırımlara biri düşmüş,
Çamurdan gözyaşları öbeklerinde biri üşümüş;
Güneşin kabuk attırdığı sıcaklarda,
Biri dökülmüş yağmurlardan önce yeryüzüne,
Gıkı çıkmadan,
Tatlı rüzgârları tanımamış şaçları dağılmış,
O birinin hiç görmediği yerlere,
Kafesinin her karışını okşamış yalın ayakları,
Dokunduğu, sevdiği, bağlandığı her çiçek ondan önce ölmüş;
Daha ne olsun!?
Selamladığı kuşlar hiç konmamış penceresine,
Ruhu rutubetli bir oda,
Hayatı lanetli bir ada olmuş,
Bu kadar karanlığı asla istememiş kendisine,
Sarılmış, sarılmış, sımsıkı sarılmış hiçliğine,
Yankı yapan geçmişine,
Zihnindeki, kalbindeki sessizliğine.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz