Gel be insan, camiye gel; gemi(!) gibi câmidir bu
Kurtaran bu gemiye gel; bak, kurtulma demidir bu
İlm bahrinde geziye gel; tek götüren gemidir bu
Hem de akademîdir bu, anla da anla be insan..!

Nûh’un oğlu gibi olma, boğulma ha denizinde!
Kurtulanın hâli ola hâlin ha, bet-benizinde
Hakk’tan bir kırık da olsa hıçkırık varsa genizinde
Gitmektir onun izinde, anla da anla be insan..!

Kırmızı yakuttan gökte tâ Beyti-l ma’mûr altında
Aynen iz düşümü yerde Hacerü-l esved baltında
Bahâsı sonsuz değerde, yoktur o bahâ altunda
Altun, elmas onun altında, anla da anla be insan..!

Sevme yeri Hakk cânânı, câmi imiş tam tadında
Başka mübârek bir gâhı yokmuş dünyanın sathında
Hak edersiniz, hele adımınızı bir atın da
Şu dünya hayatında anla da anla be insan..!

Câmilerdir hep mekânı, Hakk’a ermeğe cinânda
Seversen Mevlâ cânânı, cinândır olsan da zindanda
Sevmezsen, aratmaz sekiz zindanı, olsan da cinânda
Dediğinde ALİ ânında, anla da anla be insan..!

ALİ MEHMET TÜRKOĞLU