Siyahın içine doğmuş, bir kader
Bir görsen gözleri ne kadar mavi
Bu gün varız oysa yarın mukadder
Umutlar sapsarı düşler masmavi


Griye çalmışlar hülyalarımı
Sonra o kısacık ruyalarımı
Kırdıkça yüzünle aynalarımı
Bakışlar kaskatı izler buz mavi


Biraz sözün yakmış biraz dudağın
İçim de kırıklar can darmadağın
Zirvesinde gönlüm yalnız bir dağın
Yarınlar yaralı düşler toz, mavi


Yollar hep kapalı yollar buz tutmuş
Gül edalı o yar bizi unutmuş
Kış günü koynunda eli uyutmuş
Yatak yorgan beyaz perde az mavi


Gölgeler giydirir ressamlığıma
kırgın renklerime sonsuz naz mavi
Kah tercüman olur yalnızlığıma
Kah derin gökyüzü Kah ayaz mavi


Toz pembeydi oysa hayallerimiz
Kopmaz diyordun hep, şu ellerimiz
Şimdi iki vurgun gönüllerimiz
ay gece karası, alev, köz, mavi


Elim de kan güller kupkuru kaldı
Sevdaya inancım hala semâvi
Kalbim de o deprem çukuru kaldı
Gönül tualimin rengi öz, mavi


Bu günde sevdamı süsleyeceğim
Şiirler hüzün, sana söz mavi
Ben seni hep böyle bekleyeceğim
Bir yanım kapkara bir yanım mavi