SUSTUM....

Karşılıksız sevdigim insanlar
Bana kör sağır olunca
Kendimi anlatmanın anlamsızlığında
SUSTUM...

Ser verdiklerim o sırra ermeyince
Inandiklarım sırtımdan hançerleyince
Elimden degil içimden gelmeyince
SUSTUM...

Kötü bir senaryonun oyuncularına
İyi niyetleri acizlik sayan vefasızlara
Ucuz kahramanlık peşindeki firsatçılara
SUSTUM...

Hadsizlikte sınır tanımayanlara
Yeminini bozanlara
Herkese dost kimseye dost olmayan riyakarlara
SUSTUM...

Kalbimdeki yerlerini terketmek için çırpınanlara
Ayıpları
ve aykırılıkları zamansız olanlara
SUSTUM...

Duygularımı çırılçıplak önüne serdiklerime
Punduna getirip ders vermek isteyenlere
Suslarımı suç görenlerin cahilligine
SUSTUM...

Kendini değil
haddini bilmeyenlere
Kiymet verenlere değil
gıybet edenlere
Samimiyetsiz samimilere
SUSTUM...

Her başım sıkıştığında
Sözlerinin dibine oturdugum babamın
Nasihatları aklıma düşünce
Edep dedim
Etme dedim
SUSTUM...

Saatim kırılınca
Umudum hasar alınca
Yanlışlar dayatılınca
Kendine benzetemeyen çirkef zamana
SUSTUM...

İçimdeki çocuğa söz verdim
Yerine havale ettim
Suslarım baki
Sustuklarım benim
Herşeye rağmen
Gülümsedim
Gökyüzünü içime çektim
Güzel dünlerdi dedim...
SUSTUM!!!

irfanERDEN