İLACI YOK
Öleceğiz
Ve Yok, bunun ilacı. Şehrin karanlığa gömülmesi gibi Saplanacak yüreğimize bir sancı. Bir gün gözlerimi aydınlatmayacak güneş. Göz çukurlarımda bir yığın toprak Güzelliğime şiirler dolduracak. Sabah ezanı en çok Dağlar ve taşlar Bir de kuşlar Tespih çekermiş. Oysa ben en güzel uykumda Gerçekliğinde olmayacak düşlerimin kuyruğunda Ne heyecanlar yaşıyorumdur acaba? Bilincim kapalı, bilinçaltım uyanık. Anne, dokunma, uyandırma beni Bilmiyorsun ki düşlerimde hangi iklimlerde Tenlerde ya da ovalarda dolaştığımı. Sabah ezanı en çok Dağlar ve taşlar Bir de kuşlar Tespih çekermiş. Oysa az önce düşürdüm gözümdeki son yaşımı. Bıraktım dönülmeyecek yoların durağına son aşkımı. Birazdan sabah olacak, tan yeri ağaracak. Gerçekler düşümü bir kez daha boğacak. Ezelle ebed arasında gidiş gelmeler İnsan faniliğinde kaybolacak. Sabah ezanı en çok Dağlar ve taşlar Bir de kuşlar Tespih çekermiş. Ve Ölecek olan insanoğlu Günlük nafakasının kaygısında Onca işinin gücünün arasında Bir de ölümle uğraşacak. Varla yokun arasında Heple hiçin arasında Bir er kişinin niyeti olarak Düşecekmiş son rüyasını. Sabah ezanı en çok Dağlar ve taşlar Bir de kuşlar Tespih çekermiş. M.S./2008 kahramanmaraş |
beğenerek okudum,
saygılar