1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
349
Okunma
Sevmenin adı sendin önceden
Şiirin tadı senle çıkardı
Kalbim ağrıdığında seni özlediğini bilirdim
Sen en savunmasız halimde saklandığım
Gizli yerimdin..
Dilime mıh gibi yapışan yemindin.
Ne oldu da, sensizliği yelken açtı yüreğim
İnanmazdım, bir gün deseler
Senden vazgeçeceğim..
Nasıl kırılmış ki, sıyrılıp kopmuş senden içim
Sanırdım ki, seninle bir benim kaderim..
Şimdi soğuk duvarlara adını yazmıyor elim
Vuslatını duasına katmıyor kalbim
Hatta öyle korkuyor ki, anımsamaktan
Yeniden geri adım atmıyor
Uzaklara tutunan bedenim..
Elif Karadaş
5.0
100% (3)
Cevap Yaz