Müjdeler olsun ki kalplerimiz yatışsın
Ortak kaderimiz mi mazlum olmak
Üzerimizden ölü toprağını kim çekip kaldıracak
Karanlığın gök gürültüsü ve de şimşekler
İbretlik değil midir hiç mi düşünmezler

Bize iyilik dokunmadan neden değip geçiyor
Sevdiklerimiz dalda yaprak bırakmıyor
Gafiller yaptıklarını yanlarına kar sanırlar
Ziyan olup gittikten sonra da geç kalırlar

Birer birer göçüp gidenleri de gördük
Kendimizi ölümden hep uzak düşündük
İlahi nimetlere nankörlük ettik
Pervasızca günahlara meylettik

Kalbi gafletle perdelenen
hakikati idrak edemez
Velhasıl terbiye edilmemiş nefsin
Zindanda kalmaya hüküm


Semra EROĞLU Şiirleri sevdiren kadın