Öyle bir şiir yaz ki; Cümle duyan dinlesin
Şehir’ de okumuşlar, köyde çoban anlasın
Dertli sazda tüm teller, nağmesiyle inlesin
Lisanı bilen her can, bilmez yaban anlasın.

Öyle bir şiir yaz ki; yüreğe duygu soksun
Bir köyün çeşmesinde, duru su gibi aksın
Koç Köroğlu misali, rest çekip dağa çıksın
Bozkırın ortasında ,yaban gül gibi koksun.

Öyle bir şiir yaz ki; Sevgi çoğaltan olsun
Yenilmesin zamana, duygusu canlı kalsın
Sevgi yüklü yüreğin, tahtına sultan olsun
Goncalar onda açsın, çiçekler onda solsun.

Öyle bir şiir yaz ki; Aşka tercüman olsun
Gönüldeki sevdalar, manayı onda bulsun
Kerem’de ateş olsun, Ferhat’ta dile gelsin
Şirin’i ondan sorsun, Aslı’yı onda bulsun.

Öyle bir şiir yaz ki; Söylensin türkü olsun
Utangaç bakışmalar, gönülden dile gelsin
Lambanın ışığında, sıcak bir sohbet olsun
Demli çay eşliğinde, dost meclisine gelsin.

Öyle bir şiir yaz ki; Hoş sözde hane olsun
Muhabbette en hası, arayan onda bulsun
İsimsiz çobanlarda, kavalda nağme olsun
Vefa bulmayan yürek. duysun teselli alsın.

Öyle bir şiir yaz ki; Gönül pasını çözsün
Kör karanlık gecede, ışık hüzmesi sızsın
Duygu yoksa sevgiyi, ayak altında ezsin
Umudun bağlarında, ceylanlar gibi gezsin.

Öyle bir şiir yaz ki; Hakikat dolu olsun
Her garibe uzanan, yardımın eli olsun
Hedefi cennet olan, ihlasın yolu olsun
Dostları sarmalayan, vefanın kolu olsun.

A. Kadir YALDIZKAYA