Sevda denilen masalın, kendisi bir muamma
Kim mutlu olur, kimbilir, kime nasip çilesin
Sevdiğini sardığında, bahtiyarlık var amma
Kerem gibi ateşlerde, yanmak da var, bilesin


İnsana mahsus kılmış ki yerin göğün sahibi
Sevda ekmek, su misali, noksan olmaz talibi
Lakin çölde Leyla diye ağlayan Mecnun gibi
Gözünden akan yaşlara, kanmak da var, bilesin


Vuslat hayatın ödülü, olursa biter çile
Güle de merakın kalmaz, öykünmeden bülbüle
Kavuşmak imkansız ise, bin bir pişmanlık ile
Sevda nedir bilmeyene, çunmak da var, bilesin


Melankolik ruh haliyle, gördüğün bir düş için
Ak gerdanda sıralı ben, ya da bir gülüş için
Belki gerçeğe dönmesi, hayal olan iş için
Hiç uğruna hayatını, sunmak da var bilesin


Yâre olan özlemlerin, yüreğini közlerken
Gelsin diye gece gündüz, yollarını gözlerken
Düşlerinde resmettiğin, gül dalını özlerken
Yabanda kara çalıya, konmak da var, bilesin


Olmaya sevdiğin seni, gönlünden ittiğinde
Mutluluğa giden yollar, yarıda bittiğinde
O’na olan özlemlerin, burnunda tüttüğünde
Her anını zehirlere, banmak da var, bilesin


En karanlık gece dahi, aydınlanır severek
Dünya siyaha boyanır, harap olunca yürek
Uzakta olsun yüzünü, şeytan görsün diyerek
Hatırasını nefretle, anmak da var, bilesin



03.07.2023


Çunmak: imrenmek, heveslenmek


DOST KATKISI.................Teşekkürler

Zerreden küçük şeylere gönül küser barışır
Bazan bulut ağar başa göz ırmakla yarışır
Gece gündüz, dört mevsimin birbirine karışır
Güzde yanıp, Ağustos da donmak da var, bilesin...,,,,,,Alibaba