13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1847
Okunma
bir mahşer yeri kalabalıgı
sayısız insan yıgını
bedenler robotlaşmış
gözlerde buz soguklugu
donduru bakışlar
ve manasızca
yaşamalar
nedendir böyle vahim
içler acısı,
yürek yangını neden
güneş bile ısıtamıyor
kararan bu ruhları
sanki boşa yaşıyorlar
kalmamış umutları
hayat bir tiyatrodur
hem oynar hem yaşarız
yazgımız belli
sahnemiz aynı
farklı farklı
rolleri paylaşıyoruz
yaşamak bir ömür demektir
kalplerde inançla
sevgiyi beslemektir
alnımızdan dökülen
her bir damla ter
harcadıgımız emek
yaşayış amacımız
insan gibi varolmak
benligini bilmektir....