2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
295
Okunma
Dalga dalga vururken kıyısına ölümün
Toprağa düşer insan kalıntısı gövdeler
Ondan geriye kalır hüzün tortusu gönlün
Artık dipsiz uçurum mezarındaki gökler
O gözlerden sızarken bir zamanlar bakışlar
O göz çukurlarına sızar şimdi böcekler
Ruhun mayası hüzün demlenmişti toprakta
Aşkın o sonsuz nakşı işlenmişti ruhuna
Son bir solukta ölüm bekler bizi pusuda
Dumanı tütmeyen kor harlanırken göğüste
Bir ömür boyunca ruh bilendi hep sonsuza
Yıllarca gizlenmişti gövdenin gölgesinde
Damar damar bu ateş süzülür içimizden
Ölüme değdiğinde dönüşür sonsuz nura
Aşka bulanmış yürek yakınmaz bu gidişten
Bilir ki ötelerden sürgündü bu toprağa
5.0
100% (2)
Cevap Yaz