3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
458
Okunma
En az gözleri kadar maviydi dili
Umut algılasa onu
Sınırından utanırdı
Güneş çekinirdi doğmaya
görseydi idesindeki aydınlığı
Yeni bir yaşam kadar bebeksiydi gülüşü
Reel ve natürel
Şair olmaya gerek yoktu yani şiir yazmak için
Bir sima ı huzme yeterdi
karanlığına sızan
O an derin bir ürpertiyle ruhani bir el
Hiç söylenmemiş sözleri yazdırırdı kalbinin aşk defterine
Ne dünyayı görürdü gözün
Ne aklında kalırdı adın
Ve derin bir uykudan uyandırırdı seni
Şiire aşkı fısıldayan kadın
yılmaz YANARDAĞ
5.0
100% (5)
Cevap Yaz