Ölü doğmuş şiir............. oysa... o kadar kalabalıktım ki bugün, gece bile örtemezdi beni. kör karanlığa bakıyorken de, parlıyordu gönlümün gözleri. sol yanımda bir kızıl güvercin , nefes nefese çırpınmakta, masamda kalemime esir düşmüş, taze bir şiir durmakta . fakat... köşelerimi “olmaz”lar , kapılarımı “çıkmaz”lar tutmuş. beynimde kırk pranga, kırkının da anahtarı unutulmuş. bir yanımda , bin geçmiş , selası verilmiş, bir yanımda bin arzu, evrene gönderilmiş. nasıl kurtulacak bu arayışlar, öküz altındaki buzağıdan? nasıl kaçacak bu şah, bu vezir tuzağından? nerede kaldı bu ilham? ya gelecekse hemen gelsin, yahut; bu mahmur gecede, ölü doğmuş bu şiir , yanlış zamanda kalem tutmuş, doğru şairlere gelsin! HAKAN ÇETİNGÜL |