Yaşadığım her bir gün, ömre eksi yazıyor
Geçen her bir saati, fazladan sayıyorum
Melek uzak –yakından, gözetleyip süzüyor
Şöyle kavi bir yere, sırtımı dayıyorum.

Geceler şahidimdir, hayaller kurduğuma
Ne zaman gideceğim, cevap yok sorduğuma?
Siz bakmayın cüsseme, heybetli durduğuma
İçim gitmiş, dışımla gözleri boyuyorum.

Takdirle teşekkürler, duvarları süslüyor
Mazideki anılar, kıvancımı besliyor
Büyüttüğüm çıraklar, sırtı bana yaslıyor
Alkışlarla karışık, gıdayla doyuyorum.

Deli sevda yelleri, sığamazdı bendine
Elbette tüm yaşların, güzelliği kendine
Yokuşla inişlerin, boyun büktüm fendine
Öyle yavaş değil de, hızlıca kayıyorum.

Beklenen yol göründü, akla kara seçildi
Tekrar dirilmek için, tohum yere saçıldı
Bana ne oldu bilmem, kulaklarım açıldı
En küçük çıtırtının, sesini duyuyorum.

İmzamdan kaçınmadım, dönmedi hiç senedim
Gönülleri kırmadım, kötü söz de demedim
Aklım erdi ereli, bile -bile yemedim
Kul hakkından muafım, huzurla uyuyorum.

Necati bu hayatı, doya doya yaşadı
İyiliği emretti, kötülüğü boşadı
Mücadele ederken, kalmasa da haşadı
Oturmayan taşları, yerine koyuyorum.

Necati OCAKCI
23.06.2023
ANTALYA