Nedensiz tutukluluğu yüreğimde saklı
Gözlerinin
Beni soruyor her rastlayan
Nasılsın iyi misin
Nasılım, neredeyim
Seninle gitti her şeyim
Nedensiz ayrılıklara yaslamışım başımı

Bir kanlı kavganın ortasındayım
En can alacak yerinde durdu saatler
Avuçlarımda sığınmış sıcak yağmurum
Düşmanlar kına yaktı sen gittin diye
Dayanmaya çalışsam da yokluğuna
Dinle bak
Yüreğim bu, içten içe sessizce kanayan
Yoksun yanımda kime küseyim
Sana mı, Rab’bime mi ?

O akşam yeni bir yıla girecektik seninle
Yeni bir yıl alıp gitti
Seni, beni, umutlarımı
Yarım kaldı şarkımız
Gelmedin, gelemedin
Bile bile beklediğimi
Buz dağlarındayım yokluğunun
Dondu Güney akşamları eksi otuzlarda
Öğrendim gerçek dostları da bu ara
Baş başayım yalnızlığımla
Unuttu yüreğim mutlulukları

Gözyaşlarım dinmedi gidişine
Beni ağlatanlarda ağlasın
Üzülsün seni üzenlerde
Dilerim
Üzüm üzüm !
Ne yaptım ki; çöl yangınlarındayım
Kim çarpıştırdı gökyüzümdeki bulutları
Bu denli ıslanıyorum

Gel hadi
Tükenmişken ömrü, ikibin yirmiüçün
Sabrı kalmadı şu yüreğimin
Bir cehennem olmadan içimdeki sessizlik
Gel... küllerim savrulmadan çöllere
Henüz meyveye durmuşken ağaçlar
Hazanlar serilmeden ayaklarıma
Bitmeden içimin son şarkıları
Henüz çekilmeden şu bedenimden
Ruhum !
Solmadan duvarlarda
Bana gülümseyen resimlerin
Bir sabah tüm anılarımızla
Çal şu kapımı !

Günay Koçak

21 / 6 / 2023