Alçak ruhlu olanlar para arar, yüksek ruhlu olanlar ise saadet arar. ostrovski
İbrahim Çelikli
İbrahim Çelikli

Yitik - 105

Yorum

Yitik - 105

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

312

Okunma

Yitik - 105

Yitik - 105

işin aslı beni(m) ki olmaycak dova da, varsın ossun
ömürde bi; bi tefacık bi sarılıvısın, kemiklerimi ğırsın
ha! solu(ğu)nu, kokusunu ısıcaklığını bi duyvurayın
taha da başga hiş bişicikler isdemen inan ossun
Allaha bi can borcum mar ondan sonura alsın
seni bi tefa gösdertsin de canımı assın Irabbım,
yollarına can vereyin Ismayılım..
.
inanmazsınız ne eza cafalarınan geşdi ömr-ü hayatım
bi guru-guruya olmaycak “gara zevda”dan başka,
şükür emrine emme; neyim mar Alla(hı)n aşgına
zevdandan başga neyim mar kı! Gayıp Ismayılımm
canım bin kerre deği(l) valla, kırkbin kere feda sana
evelallah gözümü gırpman yoluna, kendimi ataşa atarın
yeter ki sen eyi olasın; Ismayılımm
.
“namıs namıs” deye kaş gişiler ataşını söyündürdü
“gan kusdum, gızılcık şerbeti işdim” dedim sorannara
canıma yetti, bi deği(l) yüz deği(l) kırkbinler tefa,
emme hep içime atdım “Ismayılım duyar da üzülür”dü
kendimi int(ih)ar etmekden hep hayalınla gonuşdum da
gelirsin, görürsün, duyarsın kederlenirsin deye caydım
sayanda.. yaşamaya sarıldım Ismayılım..
.
“heş de bi eyi ğün görmedik” desek yalan olu(r) hinci
düşünüp-daşınmadım eyi mi etdim, kötü mü bilemcen,
ha gerşi int(ih)arı düşüncek vahtım da olmadı hakgaten;
o(ğ)lannar mesnek sahabı, maşşallah birbirlerine muti
i(n)şa(a)t mi(n)şat çırak-amele galfa, usda derkene,
“köyde ol” deye hura iki oda çevrikleyvidiler, yetdi,
kader! emme sen bana sor, nerde, nassı yandı canım..
u(ğ)runa cehendemlerde yanayın Ismayılımm..
.
işde geldik gediyoz, ne uğruna neler çekdim dünnada
“neler geldi neler geşdi felekden
un elerdim deve geşdi elekten” deyen
hu ilafı deyen az bile demiş vallaha..
gı “boyu yüklü” üsdüne üs(de)lük taha
dedecezim demişleyin “sabi sübyan çocuğun” len!
a galekdersiz; evlat, atıvırılı mı gapı dışara
o mülcem sidikli analığın a(ğ)zına bakıp da..
şerefsiz gayınının gumar borcu hesabına
her vardığımda; yenitten satan döyüs bobam da!,
beni alan, mal sayan şerefsizlere ben ne deyen
nası(l) bişiyimiş bu benim tecellem, alın yazım
emme her derdimin ilacı senidin Ismayılımm..
.



Allah düşmanımısa da kimseye yazmasın ya-a
bu gader file değil, düpedüz işgence emme dayandım
gücüm guvatım, havaslığım senidin Ismayılım
seni köydedir deye bi elden bi ele vardım
köye adım atmadan taha
donuz mezerinde yatasıca o analığın etdiği laflar var ya,
hani “ermanı mezalımı” zolda zıfır galı(r) vallaha-billaha
ne öyle gader.. ne böyle boba! vermesin düşmanımısa da
hepiciğini unudup nası(l) “boba” deye(yi)n hinci
o taygeldilerin bobasına
başından savdı bobam, gavır mezerinde yatasıca zalım..
yeter ki sen beni yabana atmayasın Ismayılım..
.
benikinin faşalıgdan ne farkı var kı, neyimiş gader
üsdelik de bedafa, bide üsdüne birer ikişer sıpa..
bereket hiş şika(ye)tım yok! çocuklarımdan yana
bobaları mı?!..
olmadan gedesiceler, onmaya yermeyesiceler
kime ne deyen bacım, hu yaştan keyri nerelere gede(yi)n
hinci hankına ileneyin, ah edeyin, betdova edeyin
Alla(ha) havale(t)tim, hepsinden caydım
bi senden caymadım Ismayılım..
.
aman bee şükür emrine varsın gırkyıl sonurattan da olsa
sen gelmişsin ya “neyise”.. sordum kendi kendime
“Ismayıl evel-evelden gelseydi neyderdin” deye
“oynardım” dedim kendi kendime, oynardım valla
heye valla “ahdım marıdı” “oynaycan” deye düğür aba
yanımdahı garılar gapı dışarıya çıkmadan daha hadee
bi(r) ömür sonura da olsa sennen düğün etdim ulee
garşılıklı gurtlarımızı dökelim.. oynayalım..
dans oynayan gavırlar gibi Ismayılımm..
.
aklıma ğodum, garılar gapıdan çıkmadan irediyoyu aşdım
gısdım sesini, gene dökdürüyodu Gonya Bülbülü Bediya
geşmiş gün neydi bilemecen valla; ha! “aslan musdafa”
o assıldıkçana “musdafam” diye, ben “Ismayıl” sayıkladım
“Bozkır dedikleri böyük gasaba, severler güzeli gelmez hesaba”
anam deği(l), bobam deği(l) alt yanı düğür Gara Musdufa
anam-bobam olsa n’olcak va! böğün benim bayramım
“Ismayıl geldi bayramı” Ismayılımm..

verdim oynamayı, verdim oynamayı, oynayı oynayvıdım
“düğün bizim oyna gızım” “oyna Ismayılım” hesabı
hayalında bi ğözel oğşadım “aslan” Gayıp Ismayılımı
seni getiren yollara şöferlere, gamyonnara, gurbandır canım
gurban ola(yı)n Ismayılıımm
goyup getme gurban olan Ismayılımm
Gayıp Ismayılım
Bobayiğidim canımmmm
Canım Ismayılım

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Yitik - 105 Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Yitik - 105 şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yitik - 105 şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL