MEHTAPLI GECELER


Mehtaplı gecelerde
Denize vurunca ay ışığının şavkı otururdu gencler Atakum sahilinin en kuytu yerlerinde....
Bense kulübemde tutsak yaşardım seni
Senden uzakta Kocadağ’a yakın bir yerde...
Issızdım...
umutsuzdum
Hayattan yorulmustum...
Ara sıra sahile iner bir kıyıda dakikalarca otururdum...
Bir umut derdim
Neden olmasın derdim
Bütün Samsun’la göz göze gelirdim de
Bir seni göremezdim...
Gec olurdu...
Uyur kalırdım kimi zaman...
Çöpçüler uyandırırdı sabah güneşiyle beni...
Utanırdım kendimden...
Ve dönerdim kulubeme umutları kaybolmuş bir dilenci gibi...
Kulubemden içeri girerdim
Hayallerimi yeniden izlerdim...
seninle son oturduğumuz yerler belleğimde,
gecenin ayazı yorgun bedenimde, bir damla yaş gözlerimde,
Ismin hala dilimde
Her şey...her şey daha dün gibi
Gözlerimin önünde...
Dağcı/Akay