1919 Mayıs’ın ondokuzu.
Yurdum işgal altında iken.
Dağıtılmış Türk ordusu.
Paylaşılmış ulusu.
Halkı üzgün.
Anadolu perişan.
16 Mayıs, İstanbul rıhtımda.
Atam ve Bandırma vapuru var.
Samsun limanında halk.
Gözler yollarda...
Bandırma vapuruyla.
Atam hırçın sularda.
Karadeniz hırçın...
Dalgalar azgın...
Karadeniz, kabarır.
Hava bulutlu...
Deniz dalgalı.
Hırçın ve azgın!
Bandırma, yorgun ve yaşlı.
İçinde ise, bir yürek çırpınıyor..
Kararlı ve vatanına sevdalı.
Bandırma limana yanaşıyor..
O an bir güneş doğuyor...
Halk sevinçten coşuyor.
Bir çocuk mutluluktan haykırıyor.
"Bak Samsun ufuklarından!"
"O kapkara sulardan."
"Bir ışık yükseliyor."
Bak Mustafa Kemal geliyor!
Öyle ki, anında Anadolu ya...
Büyük, küçük, herkese ulaşıyor.
Eller açılır semaya.
Yeniden hayat verdi.
O nurlu ışik Anadolu’ya.
Samsun’da atan yürek.
Ta, Erzurum’dan duyuldu.
Atanın önderliğinde...
Halkın çabasiyla...
Türk ordusu kuruldu.
Milletin iradesi Ankara’da buluştu.
İzmir’in kurtuluşu...
Düşmanın sonu oldu.
Yurdumuza göz koyanlar.
Kanlarında boğuldular.
Dinçer Dayı