asi ermanıya, yonana-bulgara ğarşı
müslümannarı guvvatlandırmak,
goruyup gollamağ
hemi yerleşik müslümannarı
şe(hi)rlerde galabalıklaşdırmak uçu(n),
hemi de isgan olannardan
esger; hat da haraş toplamağ,
hemi de asileri nümayişlerden caydırmağ
cavırın gözüne gorku salmağ uçu(n),
andavalıyız ya
hani biz idraksız milletiz ya anna!
İslahiye’yi ğurdu
.
padişah efendimiz; ona bu şeytannığı
bu aklı veren İnkilizin furfuğandasına inandı
ha gerşi inanmasa ne yapcağdı
goya Adanada, Antepde, Halepde
ejnebilerden zulüm gören müslümannarı
(Türk yok, Müslüman bunu da eyi belle)
goruyup gollamağ uçu(n),
Gavur Dağı eteklerine bi ordu gurdu
“Islahiye fırkası”
sen okumuş adamsın benden eyi bilin
pekii Derviş Paşa gumandanı,
nayeti tabırları kimin üsdüne saldı?
ondan da eveli neye?”
kimin uçu(n) kimin emriyne(n)
“-bilmiyorum İsmail amca; kimin?”
“-kimin üsdüne saldı sanıyon
helbet yörüklerin”
“?”
“hadi be!”
“öyle”
!
“valla öyle”