Aniden uyanırsam erken açan gül gibi
Şefkatse taşıdığım yıllardır bilmeyerek
Ayrılığın hükmünü kim çekecek el gibi?
Aşkımın ahengini ruhumdan silmeyerek.

Sevdanı koklamaya kıyamaz gönlüm benim,
Uzaklarda can veren aşkıma düşer gece.
Bu ömürde mecal yok,dayanamaz bedenim,
Acılar özler beni,maziyi eşer gece.

Duygularım sönerken soldu mevsimin rengi,
Her bahar günahını umuduma yükleme.
Duman olan bu ömrün yanan ateştir dengi,
Dökülmez dudağımdan,güzel bir söz bekleme.

Nedir zehreden bana o güzelim yılları?
Bir gün sen de ararsın ıssız durakta beni.
Gece,gündüz yürüdüm azap dolu yolları
Kendimi bir bulayım,yalnız bırak da beni.

Bahtımın ateşine aksın sular boş yere
Hayalimden silmedim zulmeden gözlerini.
Eserinle guru duy,göğsünü gere gere
Artık yarına sakla verdiğin sözlerini.

Vahdet-i Can ( VAHDET ÇİL )