0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
504
Okunma
kulaklarımda bir tını,
durmadan duraksamadan,
ince bir çarşafı inceden inceye,
bir sızıyı tellendiriyor,
deprem,
sel,
felaket,
ardında kalan bir çırpınış,
insan kalan solum,
soluk aldırmıyor,
nereye kadar,
ya da son soluğun imdadına bir çırpınış,
kanatlarım kırık,
ne serçeydim,
ne kelebek,
uçmakta ne demek sürünüyorum,
üstelikte yalnız değil,
ma aile,
ma toplum,
ma ma diye diye yap’ma işte feryat…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (3)
