Kelimeler kirpiklerimden dökülürken
Yaşam denen şey boğazımda düğümleniyordu

Sen biricik sevgilim
Aşkım ruhum mücevher’im benim
En kıymetlim hazinem
Sen de bir an göz göze gelebilmek için
Bütün hayatımı vermeye sahip olduklarımı dökmeye razıyım

Ruhum
Sen neler yetmiyor seni sevmeye
Aşklar anlamlarını kaybediyor aşka varana
Sözler tesir etmiyor yüreğime
Bir Demir potasında eriyorum
dökülüyorum tane tane ayrılıyorum

Ruhum sen şimdi başka memleketlerdesin
Bana gülen bulutlar sana da gülüyor mu
Hasretlik rüzgarlar yüzüne vuruyor mu
Aşk ruhunu ele geçirdi mi

Ruhum
Gökten beklentilerimi saydım
Seni yıldızlara güneşe
Semai arza benzettim
Hiçbiri senin yerini tutamadı
Sen neredesin nerelerdesin ey ruhum
Hangi toprak seni aldı
Hangi çiçekler üzerinde bitti
Gücüm yok ki seni tekrar dirilteyim
Aynı çağda yaşamıyoruz ki
Peygamberden dua işteyim senin için
Ben hangi bahtsız yüzyılda doğdum
Bu çile bu dert kimin için ruhum
Madem sen gelemiyorsun
Ben neden gelemiyorum
Neden Yüceler yücesi kitapta
Ölümün izni yok
Aşkın sahibine
bizi yaratana neden isyan diye geçiyor
Hani o Yüceler yücesi kitap diyor ya
Allah insana kaldıramayacağı yükü yüklemez.” (Bakara, 2/286
Ben o kadar güçlü müyüm
Hani başka yerde diyor ya
Ahzab Sûresi, 72 ayette; “Biz, emaneti göklere, yere ve dağlara arz ettik. Onlar onu yüklenmeye yanaşmadılar, ondan korktular da onu insan yüklendi. O cidden çok zalim, çok cahil bulunuyor.”

Ruhum ben de kabul ettim artık
Nefsimin zalimliğinden
Cehaletimden
Yüceler yücesi olan Allah’a sığınırım
Bize bu aşk bu dünya kelamından nasip olur mu
Dedikleri zaman biz aşkı aşkı vaat edenlerden istedik artık dedim
Biz aşkı yaratandan istedik
Biz aşkı ol deyip oldurandan istedik
Biz aşkı yüceller yücesinden istedik
Biz aşkı göklere sığmayan
Dağların denizlerin okyanusların efendisinden istedik
Ey ruhum sevdiğim
İnanıyorum ki o mahşer yerinde
Mizan terazisinin 1 gram sapmadığı
Kulun kuldan halkını istediği o günde
Bizi tekrar birleştirecek
Biz o kutlu Nebi’nin (svs) elinden beraber su içicez

Ruhum dayan elbet bugünlerde son bulacak
Ölümden korkma ruhum
Hani üstat ölüm güzel olmasaydı ölür müydü peygamber
Sözüne inan her bitişin bir başlangıcı var
..