İçimdeki fırtına, sana doğru esiyor
Beni önüne katıp, göklere kaldırıyor
Sensizliğin özlemi, nefesimi kesiyor
Yaşama arzusundan, bazen de yıldırıyor.

Aşk denilen hastalık, yakaladı bir anlık
Kendime mukayyetle, edemedim çobanlık
Şafağa isyan etti, ruhumdaki karanlık
Bir yandan çaresizlik, üstüme saldırıyor.

Sevgi namına her şey, bir araya gelince
Yüzümde gül açıyor, bir kerecik gülünce
Sana olan bu tutkum, söz konusu olunca
Olmayan kıt aklımı, başımdan aldırıyor.

Bu ne biçim bağlılık, şaşmamak elde değil
Karlı yüce dağları, aşmamak elde değil
Deli sevda uğruna, koşmamak elde değil
Şaha kalkan duygular, sevinçten çıldırıyor.

Kalbimdeki alevler, gürleştikçe gürleşti
Sol yanıma sıçradı, bedenimle birleşti
Hiç kalkmamak üzere, içerime yerleşti
Seni hissetmek bile, benzimi solduruyor.

Sen ne dersen ordayım, ezelinden söz verdim
Beni sende yaşarken, seni de bende gördüm
Sevincine ortağım, üzüntünle hemderdim
Acın da ciğerimi, kederle dolduruyor.

Necati yürüyorken, adımını saymadı
Diyenlerin aksine, asla senden caymadı
Hasretine alıştı, varlığına doymadı
İki günlük dünyada, ayrılık öldürüyor.

Necati OCAKCI
08.05.2023
ANTALYA