Kara çalılara bülbül oldun da,
Konmadın nedense, dalıma benim
Kalaysız kaplara akıp doldun da,
Damla olamadın gölüme benim

Ayazlarda kaldım, olmadın dulda
Çareler arattın, biçare kulda
Sen diye yanarken, yüreğim solda
Yol ugratıp, geçtin çölüme benim

Yollarına baka baka usandım
Her cefana boyun eğip aldandım
Hep bende kalacak diye inandım
Demek yakışmadın soluma benim !

Mevla’m gül demedi, neylesin kader
Günlerim, aylarım, yıllarım heder
Sağ yanım gam doldu, sol yanım keder
Setler çektin, coşkun selime benim

Şu yüce dağlardan büyükken, derdim
Dört mevsimde çiçek açmak isterdim
Söz anlamaz gönle, nasıl sus derdim
Kelepçeler vurdun dilime benim

Zevk ile sefaya yok ki imkanım
Her sözün bir hançer, acıyor canım
Hayretler içinde kurudu kanım
Istersen gelmezsin ölüme benim

Sevim heba oldu aşkın hiçinde
Pare pare yürek türlü göçünde
Melül mahzun gezdim eller içinde
Kimse İnanmadı falıma benim

Sevim GÜLER