Mumlar yakıp arasam zerresini bulamam
Bahar selleri gibi akıp gitti gençliğim
Servet dahi harcasam bir gün geri alamam
Bilmedim kıymetini bıkıp gitti gençliğim

Yılların suçu yoktu kendi kendime ettim
Kör cahil ellerinde yandım, kül oldum bittim
Gahi geldim kendime gahi kendimden gittim
Boynuma kemendini takıp gitti gençliğim

Acılara gark oldum neşeden bihaberim
Kesmedim umudumu dedim ki Allah kerim
Duymadı feryadımı, duymadı ilham perim
Gözlerimin içine bakıp gitti gençliğim

Baktığım aynalarda izlerini aradım
Gece gündüz demeden ufukları taradım
Tez bıraktı elimi sözde kaldı muradım
Sözleri boğazıma tıkıp gitti gençliğim

Birdenbire içimi bürüdü keder elem
Yıkıldı bu başıma sandım koskoca alem
Halimi anlatmaya yetmez ki kağıt kalem
Yok yere gemileri yakıp gitti gençliğim

Gönül şehrimin daim sultanıydı, şahıydı
İki gözümün nuru, kalbim mihrimahıydı
Sanmayın ki olanlar Sevim ’ in günahıydı
Sol yanıma bir kurşun sıkıp gitti gençliğim

Sevim GÜLER