Çalışırız...
Kan, ter içinde..
Alnımızdan akar...
Boncuk boncuk emeğimiz...
Sanırsınız duman var...
Başımızdaki efkar dağımızda...
Emeğimizin karşılığını aldıkça..
Sevinçten çiçek açar gönül bağımız da...
Çünkü biz biliriz...
Rızkımız hep olur, kısmet ağımızda...
Bizler ekmeğini taştan çıkaran,
Emekçi işçilerız...
Asla!
İş seçmeyiz...
İşe hile kalmayız...
Besmele ile hep işe başlarız...
Benliğimiz ve bedenimizle girişiriz...
Nasırlanır, ellerimiz...
Yaşlanır, yıpranır, bedenlerimiz!

Bizim için çalışmak, bir ibadettir.
Alnımızda biriken terlerimiz.
Yanaklarimızdan akar.
Sırtımızdan buhar olur.
Dolanır, duman olur.
Çıkar vucudumuzdan.

Unutturuz sanmayın.
Iş için verdiğimiz sözleri.
Çalışırken işte!
Dostluğumuz bir başkadır.
Biz Emekçi, işçilerin...
Ağır, zor iş demeyiz..
Hemen işe başlarız...
Haksızlık yapmayız!
İşe asla hile kalmayız!
İş ahlakımızı AHİLİK ten alırız!
İşi bir ibadet.
Kazandığımızı bir lütuf.
Yediğimizi bir.
Nimet biliriz.
Bize yapilan iyiliklerin değerini biliriz...
Kesinlikle kin gütmeyiz!
Bizden herkese, selam olsun!
Hatta!
Fabrikadaki insafsız olan patrona!
Tarladaki gaddar olan Ağa’ya!
Atölyedeki, insafsiz olan ustaya!
Çalışma Sevgimiz bir başkadır bizim.
Çünkü, biz Anadolunun, dürüst
Emekçi işçileriyiz!
Bizim en büyük bayramımız.
Eve ekmek götürdüğümüz gündür!
Dinçer Dayı