Bir yolcu çevirdim yolundan,
Sordum, nereye bu gidiş?
Düşündü, yola baktı,
Nice yol yürüdüm,
Düştüm toprak,
Kalktım toprak.
Tabut tabut, cenaze cenaze,
Òldüm toprak, dirildim toprak,
Tohum idim, topraktan yeşerdim,
Çicek idim, soldum,
Çürüdüm, oldum toprak,
Kar idim, eridim bittim,
Su idim, aktım toprak.
Yormayın benim kara gecelerimi,
Gündüzler daha çok yorar oldu,
Güneşe kara çaldığımı sanmayın,
Karanlıklar beni aydınlattı sanki.
Benim düşüncelerim bile toprak.
Kemiklerimde bir bir prangalar,
Ettimde çengelli zincirler gibi,
Bedenim ruhuma yük,
Benim içimdeki Ben bile toprak.
Azim koydum yüreğimin ismini,
Hüzünlerimi suya anlattım,
Dertlendim de farkettim,
Derdim bile toprak.
Yazmayın; kağıtlar israf olmasın,
Dünya boş bari kağıtlar boşa harcanmasın,
Dünya sanki koca bi saat,
Ey ömür! Geçen zaman bile toprak.