Kerbelâ

Nebi soyu,aslan Ali’nin,aslan evladı
Fatıma incisi,Hüseyin’dir onun adı
Bulmadık,bulamadık,neydi onun muradı?
Sanırım dinmemişti,müşriklerin inadı

Fazla değil,sadece bir suya susamıştı
Ansızın uyudu ve bir rüya yaşamıştı
Kendine şehadet geldiğini anlamıştı,
Ve bir anda dualar etmeye başlamıştı

Ufuklar gözüktü Hüseyine,kerbelâdan
Resül nesli şehit verdi yine,kerbelâdan

Şehadet fırtınası,yağan yağmur misali
Nerde deden Muhammed,nerde baban Ali
Nerde ümmet,koşun,Hüseyin düştü ayaktan
Şehadet yazılmıştı,bellidir,hem de Haktan

Kerbela da uğultu koptu,sanki mahşerde
Sevgili torununu arıyorlar her yerde,
Ali oğlu Hüseyin,dedesinin göz nuru
Bir türlü bulamadılar dünyada huzuru

Ufuklar gözüktü Hüseyine,kerbelâdan
Resül nesli şehit verdi yine,kerbelâdan

Bedir;Ebu Ubeyde şehadete kavuştu
Uhud;Hazreti Hamza şehadetle buluştu
Tüm ashab şehit olarak uçtu,sıra kimde?
Şimdide Hüseyin,sanki bunlar uçan kuştu

Kanat çırpınışı saçan kuşun uğultusu
Son bir umutla gitti,İslam’ın son ordusu,
Pençesi yırtılan kuşlar,hemen atsız kaldı
Kanadı kırılan kanatlar,kanatsız kaldı

Ufuklar gözüktü Hüseyine,kerbelâdan
Resül nesli şehit verdi yine,kerbelâdan