Yollarına halılar serdirip yürüsen de
Kırılmış gönülleri hep görmezden gelsen de
Toprağı eşip yüksek rezidanslar diksen de
Sakın unutma bir gün sen de yaşlanacaksın.

Vicdandan yoksun herkes tahtı bırakıp gitsin
Hiç kimsenin kimsede ahı kalmaz bilesin
Hep bağıra bağıra ağır sözler söylersin
Kabul et elbet bir gün sen de yaşlanacaksın.

Güçlüyüm deme ruhun yerden yere savrulur
Devran döner elbet hak gerçek yerini bulur
Dağıtan zulüm eden hepten gider yok olur
Vakti gelince bir gün sen de yaşlanacaksın.

Asla yalan söyleme doğrulardan vazgeçme
Durmadan günahları kendine doğru çekme
Lütfen bana ne deme zavallıları ezme
Kırık notunla bir gün sen de yaşlanacaksın.

Ne olur insanı sev hiçten söyletme ağıt
Yaşamında verdiğin sözler olmasın kağıt
Yaptığın eylemlerden asla olmasın bağıt
Esen rüzgârla bir gün sen de yaşlanacaksın.

İyiliğe adım at insani sevgini ver
İhtiyaç sahibini es geçme hakkını ver
Yaşamında fitreye zekata lütfen yer ver
İnan ki mutlak bir gün sen de yaşlanacaksın.

Acımazsan ezersen için hep ağlayacak
Kimbilir ayakların yolu aşamayacak
Parmak uçların yere doğru basamayacak
Ey adem elbet bir gün sen de yaşlanacaksın.

Mehmet Öksüz