Hüzün yağmurlarının orta yerinde
Mutluluk güneşinin doğmasını bekliyorum



Ne Aslıyım
Ne Leyla
Ne de Şirin
Ben asırlardır sevgiyi savunan
Babasının prensesi
Annesinin meleği
Nagihanım



Kimine göre kötü şiir yazan
Kimine göre iyi
Kendimce şair bile olmayan
Gönül sesimi kağıda dökmeyi çok seven biriyim sadece



Kâh aşkı anlatırım
Kâh babamı
Kâh annemi
Kâh kendimi
Kâh çocuklarımı
Kâh kedimi
Kâh doğayı
Kâh çiçeklerimi



Kalbimden dökülenleri fazla allayıp pullamadan
Çığlıklarımı
Kahkahalarımı fazla susturmadan
Ya gecenin bir yarısı
Ya da sabahın en erken saati
Bazen dolunayda
Bazen kuş sesleri eşliğinde
Yazarım da
Yazarım



Tek tek ekleyeceğim yaşam hikâyeme
Tüm yazdıklarımı
Ve yazacaklarımı



Kahır sabunu da kaçsa gözlerime
Yüreğim yerinden sökülse de
Elbet birgün
Doğacak o mutluluk güneşi
Onu da ağzı kulaklarında bir gülümseme ile anlatacağım



Avuç içlerimdeki dualarım
Yüzüme sürdüğüm aminlerimle
Sabır diliyle bekliyorum
Evet evetttt
Bekliyorum , oğlumun ve kızımın beni bağırlarına basma terapileriyle
Tomurcuk tomurcuk doğacak
Doğacak elbet bir gün ...







nagihan