0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
447
Okunma
Güneş batıp henüz her yer kararmadan,
Başka bir gönülde var olup sevmeliyim ben.
Cemre uyanıp henüz havaya düşmeden,
Bir dağbaşına kar olup yağmalıyım ben.
Sevmeliyim, ben hep sevmeliyim.
Sevmezsem, biçare olur;
Kahrından ölür bu gönül bilmeliyim.
Sen, yüreğime aşkın tohumunu attın,
Ben, pamuk bulutlara sarıp onu büyüttüm.
Çok yakındır meyvesini vermesi,
Sen yeter ki, sımsıkı tut hiç bırakma ellerimi.
Ay gibi olmalısın sen;
Güneşten ışık alıp
aşıkların üstüne saçmalısın.
Toprak gibi olmalıyım ben;
Bulutlardan sevda toplayıp
gönüllere şifa dağıtmalıyım.
Cahit Fıkırkoca
24.04.2023, Ankara
