Baktıkça soluk benzli köhnemiş aynalara
Dalıp dalıp giderim eskimiş anılara
Boş yollara çakılır gözüm geçen yıllara
İçime hüzün düşer sonra gülümser yüzüm


Suç bende günah bende hep bende kusur hata...
Düşündükçe sıkılır ruhum küser hayata
Bazen hülyalarım da döner soylu bir at’a
Aklıma yüzün düşer, düşer gülümser yüzüm


Tutuştukça gönlümün o belalı halesi
Kırılır notalar da sanki hep bir la sesi
Şırıl şırıl akarken gözümün şelalesi
Baharda güzün düşer düşer gülümser yüzüm


Tahayyül eyledikçe ettiğin ithamları
Kırılır ince yerden yüreğimin camları
Kalbinin makdisin de gördükçe hahamları
Aklıma sözün düşer, düşer gülümser yüzüm


Gönül evim boyasız dört odam penceresiz
Ve ben senden uzakta ve ben sensiz çaresiz
Yüzüm avuçlarım da ağlarken sessiz sessiz
O mahmur gözün düşer düşer gülümser yüzüm