gecenin hayli geç yarısında
köpekler havlamaya başladı
dışarıdan bir ün, “İmircan.. İmircan”
rahmetli üvey kız kardeşim İmrehan’ın oğlu
yeğenim Emircan
seslendi kapıdan,
beni uyandırdı..
“-dayı.. dayııı…
dayıııı gakıvı(er),
Gara Musduğun Imız seni ünneyoru”
.
“-hayırdır inşallah” dedim..
çıra ile aydınlatsa da
yabancı olduğum
hanaydaki çuvallar arasından aşağı indim
“hayrola Ramazan bey oğlum”
“Emmi; bobam seni isdeyyoru”
keçilerin yattığı avludan
büyük sürü köpeğine “(h)oşt” dedi
elindeki feneri bana verdi
yerler çamur çatlak, yağmur suyu
ayakkabıma doldu
..
Allah var aklıma pek iyi bir şey gelmedi
önden şavkartan kaldille Ramazan
“hayrola” demeye de dilim varmadı”
“ya babam göndermeseydi”
“ya Küçük’ler sahip çıkmasaydı”
“anam kocaya varmasaydı”
“ya kardeşlerim için geri köye dönseydim”
“Kara Mustafanın kızanı olacakmışım
yani köpeği, ya da köpekdöğeni”
“onun yaptıklarının daha fazlası
onun vicdan azabının kat be katını
ben yaşayacaktım”
.
“şükredecek ne çok şeyimiz var
geçmişte hasret gittiğimiz
özlediklerimiz,
ah çektiklerimiz
babam derdi; olanda bir hayır varsa
olmayanda bin hayır var
anladım da
bekledim bu yaşa kadar”
.





Ramazan ile beraber evlerine vardık güç bela
Ramazanın hanımı karşıladı damın başında
anası ayağa kalktı,
vardığıma sevinçli, heyecan-alaka
“yerler sovukdur ay gara gardaşım!
obal da boynuna
ha hurda yataydın ya
gapının yanna çıkar papbalarını”
..
“obal da boynuna üşüdürsün”diye ısrar etdi.
“-şeherli gelin bizi ciciborusuna çeker sonura”
oysa gözleri ağlamaklı, güya espri yapdı,
güya gücenik, ama gözleri şiş ve yaşlıydı
ağladığı çok belli,
usulende olsa sitem etti
çok çektiği belli kadının, ezik zavallı
.
“-gadın gardaşım yer mi yoğudu da va!
bi(r) elden bi(r) ele neye getdin gece yarıda
ha! hura bi(r) döşek de sana sererdim,
tohh, ha gedip varmasan
nezman aldı ğetdi seni İmircan,
inan ossun fe(h)metmedim
i(n)san geder varı(r) mı ay gardaşım..
ekmeğ atayın acıkmışsındır dediydim
değilise heş salar mıydım, el ne demez va!
gerşi ha! ora da bizim burada..”
..
“-uyudu uyandı, Musduğ-ağan seni sayıkladı,
köpeğ uykusu ğibi..anam..
canı ıçcık geçiviriyo, içi geçiviriyo
sapırdanalak, seni sayıklayalak uyanıyo,
hemen debelenip üst-ayağa gakıyo
seni sordu durdu,
sayıkladı durdu da! onun uçu(n)
“hindi ayak yoluna çıkdı gelecek” dedik biliyon mu..
o değilden; Imız’a “bara-ğidi” dedim,
Ismayıl Emminize ecele habar edin
şabığ-olun; Ismayıl Emminiz şabık bi etişsin
dedim-idi.. kim habar etdi sana..”
“-sağ olun, duydum hemen geldim”
“seni de ıra(ha)tsız etdik gari ya gusura galma
sonuratdan bin pişmen oldum emme
oldu gari bi kere”
.
dedim “-olur mu abla,
Mustafa Abeyime canım feda”
içeri girince Mustafa Abey kalkmak istedi
yastıklarla destek yapıldı sağına soluna
“Ismayıııll, Ismayılll” diye inledi..
..
“-ne deyodumm.. ölemedik Ismayıll.. ölemedik
Allah var gellabana da
çoluk-çocuğa da bek yük olduk, bek eziyet etdik
Allah hepiciğinden bin ırazı ossun
senden de
hele de hele, geldin
geldin de halallaşdın ya
Allah seni çoluk-çocuna ba(ğı)şlasın
benim ömrümden alsın da
sana yazsın
Allah ömrüne bereket versin
.
akıbet
ahir ömürde şu son bi(r) kaş yıldır
gellabana ettiğim eziyet..
i(n)san gısmının eti bek ağırdır
“geberse de gurtulsam” demedi hiş bi fakıt?
böyle zamanda gatlanamaz i(n)san i(n)sana
öp-öz, canından ganından kendi evladı bile.
Allahı var yaka silkmedi bi(r) kere bile
ne de bi nebze şikayet
ellerin garılarına bakıyorun da
kimi adam yerine bile ğomayomuş
onca günahıma ıra(ğ)men görüyon mu bi(r)
Irapbım Taal Allah beni seviyomuş
netsem gellabana çekdirdiklerimi
sırtımda Hacca götürsem de
ödeyemen valla
çok şükür bin şükür emrine
..”