Uçma turnam uçma, yaramı deşip durma,
Canım acır saten, bir de sen hasret koyma,
Ayrılman dert verir, gül yüzümü soldurma,
Şimdiden sarardım, solup dururum saten.

Demek bu rüzgarlar, yaklaşan şu hazandan,
Uçma turnam uçma, korkun mu var soğuktan,
Sen gündüz gitsen de, korkarsın karanlıktan,
Bak yüzüm sapsarı, korkum var rüzgarlardan.

Sıcak sandın uçtun, kim bilir nere kondun,
Bu yerden giderken, beni sen sensiz koydun,
Uçtun da sen gittin, bizi ağlatıp durdun,
Uçma turnam uçma, yavrunu öksüz koydun.

Sararıp da soldun, savrulup daldan düştün,
Bu fani dünyaya, sanma ki bir sen küstün,
Titreyip durursun, soğuktan mı üşüttün,
Bak yüzün sapsarı, korktun mu son bahardan.

Sen uçup gidersen, zehr olur bu yer bana,
Uçma turnam uçma, ihtiyacım var sana,
Biraz daha dayan, şu dert veren yarana,
Uçma turnam uçma, bir yavrun var ağlayan.

A.Yüksel Şanlıer
11 Eylül 2008-09-11
ANTALYA