Kurşunlar uçuşur, hepsi kahpedir
Uçlarına gizlenmiş ölümler birer birer
Gece gündüz demez, dağ taş bilmez
Ayaklar kalleş mayınların üzerinde, korkusuz
Vatan bekler, aldırmaz bazı aç, bazı susuz.

Ana şefkati uzaktadır, babanın yıllanmış yüzü
Küçük bebeğini özler, uyanmasını gecenin bir yarısı
Nişanlısının, eşinin gülmesini
Her gece yarısı gönlüne hasret düşer
Vatan hainlerine bin nefret düşer.

Emir gelir görevdir bekleyen
Aklında kalmaz ne yar, ne anne, ne bebekler
Ateşler kusmaya başlayınca tüfekler
Takdir, onun payına bir kurşun düşer
“Allah! “der dili, sonra sükûn düşer.

“Vurulup tertemiz alnından” yahut göğsünden
Sızılar bilinmedik yerleri, acı başlar
Göl olmak için toprağa
Bayrak rengi kan düşer
Yüreğinden can düşer

Yufka açar, oğul tüter tandırdan
Teskerenin adımları çok yavaş
Kapı çalınır tıkırtılar üzgün
İsteksizce dile ’Şehit! ’ düşer
Yaş düşer, feryat düşer, it düşer.

Kurşunlar uçuşur, hepsi kahpedir
Uçlarına gizlenmiş ölüm birer birer
Gece gündüz demez, tertipleri dağ taş bilmez
Ayaklar kalleş mayınların üzerinde, korkusuz
Vatan bekler, aldırmaz bazı aç, bazı susuz.

Turgut UZDU