Ayrılık acısı içimde bir köz
Yakar kendisini, sönmeyi bilmez
Labirentler gibi bırakıp bir iz
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.

Onun için çarpan, yürek bıraktı
Gelmeden gidenim, ölmeyi bilmez

Hep onun yüzünden, şu garip halim
Kalmadı ömrümde, başka melalim
Yüreğimde bir aşk, yakarak zalim
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.

Onun için çarpan, yürek bıraktı
Gelmeden gidenim, ölmeyi bilmez

Sesinden başka ses, duymaz sağırdım
Geceler yetmedi, gündüz bağırdım
Haykırdım, ağladım, onu çağırdım
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.

Onun için çarpan, yürek bıraktı
Gelmeden gidenim, ölmeyi bilmez

Gördüğüm tek oydu, gözbebeğimdi
Gülüm, bülbülümdü, kelebeğimdi
Aşkım ışığıydı, o meleğimdi
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.

Onun için çarpan, yürek bıraktı
Gelmeden gidenim, ölmeyi bilmez

Ne su içer gönlüm, ne sevda çeker
Yangına aşıktır, ne yapsın kader
Bu nasıl gidiştir, gitmekten beter
Öyle bir gitti ki, dönmeyi bilmez.

Turgut Uzdu