Nihân kıl aşkın sadrımda, beyân-ı aşk bin cefâdır
O dem bin şaşkın, hakkımda şaşkın dese de sezâdır
Çünki nihân dürûr sevdâ, zorsa da zevk-û sefâdır,
Hafâdır, hatta ahfadır; ihfâ vefâdır Allâh’ım!

Sabîb birr muabbet(!) vardır ummân-ı aşktan, istifâdır
Tabîb bir muhabbet vardır yaralı kâlbe, istivâdır
Hebîb hâl-i mehmed vardır; alî mahmed müstevâdır;
Habîb, tek Muhammed vardır, en Mustafâ’dır Allâh’ım!

Âşıkândan kıl dîlimi, nûru nûr-i müntehâdır
Nâşıkândan kıl şemmimi, rîhu rîh-ı münşerâdır
Şakıyandan kıl dilimi, nu’ru nu’r-i müfzeradır,
Rûnu rann-i müfrazadır, i’lân-ı aşktır Allâh’ım!

Ger müşbahsa kâinâta şümûlü ins’in, vezyâdır
Yer cinânsa Arş batnında, batnıma insin, mezyâdır
Ver…! Tayyândır rûh da ahfa da…ki, aşk giyinsin, zeyyâdır;
“İrciî…” dediğin, hayya…! dır; gâh-dem, tayyâdır Allâh’ım!

Cinân sun sâğ-ı sadrımda, nûr müctezâdır
Sadrım seyr-i dîdârına müştâk dürûr, mübtezâdır
Göz tesnîmim matarımla yağar dürûr, müntemâdır;
Sadr mataram müktezâdır, doldurt, içir dur... Allâh’ım!

Nûr-i Hâlık’dan hoş bedâ mustafâ ki, mübtedâdır
Coşmada göz, dîl, hoş sedâ; bu dem ki, nûr-i müntehâdır
Olsa da bizden maada Sinâ’da Tûr(!) müctebâdır;
Bendeniz de mübtezâdır; durmak ezâdır Allâh’ım!

İmkân kıl dilim beyâna habîbini; bu vefâdır
Şayân kıl temîm cihâna ta’rîfini; bu sezâdır
Ve-l hasıl doyum olmaya, anlatılsa kaç defâdır…!
Ta’rîfi zevk-û sefâdır, söylet bin defâdır Allâh’ım!

İcrâ kıl iki aynımla, ayân-ı âlem mücrâdır
Mücrâ kıl hem her yanımla, onsekizbin yanım hücrâdır(!)
Tüm hücrâda en ücrâda tâ icrâ-i şavk nüşrâdır;
Aşk-ışk cennette büşrâdır, hep aşk-ışk el lett Allâh’ım!

Ârif kıl hep ahkâmınla taâtında, alvet vardır
Alvet halevettir taâtta, hatta daha halvet vardır...
İhsân kıl halvet tadında, aşk adında haslet vardır;
Tatmayana hasret vardır, kula cefâdır Allâh’ım!

Şeydâ kıl rîh-ı aşkınla, deryâ-i dîlim mevtâdır
Zeydâ kıl dâhi taşkınla, ferha-i mevcim sevdâdır
Feydâ kıl ALİ şaşkınla, ayneyn-i secîm zevdâdır;
Şebnemi, dâhim feydâdır; biri bin nemâdır Allâh’ım!