Anlayabilmek de ister ciddi bir çabayı
Sadece görünene bakarak alınamaz ki yol
Kendince yorumladığın şu hayatı koy kenara
Başkalarının da gözünden, kulağından, elinden
Her ne varsa hayata değen, içine alanla onu
Dokun, izle, nefeslen, hisset ki ta derinden
O vakit bulunacak uzlaşılara açılan kapılar
İçi kemiremeyecektir artık, stres denen canavar.

Daima sözcüğü, bir yolu bulunurla onurlansın
Her zorluğun, çözümsüzlüğün özündedir anlamak
Mutabakata varmada ilk adım o, saygı ile dinlemek
Sonra anlatabilmek değil midir tüm yönleriyle
Teyit etmek, sırttaki kamburları atmaktır bence.

Empati yoksunu insanların zaafı bellidir şimdi
Bilmeleri gereken çok şey var hayati ve de ciddi
Yoksa nasıl ilerlesin hayat nehri ,bu bozuk yatakta
Onun akmasını sağlayacak şey, ıslahıdır nazarımda.

Bizler değil miyiz işleri olmaza sokan, işi süren yokuşa
Kolayı varken her şeyin, nedendir şu köhne kafa
Satırlar arasından kurulan diyaloğun esaretiyse yaşanan
Satır üstü olamayız, hem de epeyce bir zaman.

Dinlemek dediğimiz bize anlamayı da getirsin
Anlatabilmek durumu, kolay değildir bilinsin
Belki kırk yıl da az gelir kendini anlatabilmeye
Karşı tarafla müşterek bir paydada buluşmanın
Varsa gayret anlamaya, hayatın tadına varın.

Oğuzhan KÜLTE