Beyaz yıldızlar vardı avuçlarımda
Saçıverdim yeryüzüne
Beyaz bembeyazdı
Bahar kokulu kayısı çicekleri
Zamanından önce açan
Ve lakin güzellikler saçan
Kokladım da kokladım
Beyaz bulutlar vardı gökyüzünde
Umut doluydu ufuklar
Beyaz dalgalar geliverdi birden mis kokulu
Ayaklarımı sarıverdi sessizce
Ürperdim..
Soğuktu köpüren deniz
Oysa hep üşürdü bendeniz
Dağları denizleri aşarak vardım bir diyara
Zamanın eşyaya dokunduğu anda kayboldu benlik
Beyaz bir zambak oluverdim
Bir beyaz kadın gözleri hareli
Sonsuzluğun ötesinde la mekan saatlerde
Gezinir durur efil efil rüzgarla
Kalabalıklar kaybolur her adımda
Yukarı doğru yükselen menzil
Martılar geçiverir uzaklardan
Her biri ayrı nota ayrı senfoni
Kuşlarda beyazdı bembeyaz
Beyazlara bürünmüş bir kadın
Beyaz papatyalar topladı bu bahar
Beyaz hırkasıyla...
Beyaz
Bembeyaz...

Selma Çanakçıoğlu 18 Mart 2023