Gönül kapısını zorlayıp girmiş,
Her tarafta iz bırakmış gözlerin.
Girerken vazoyu düşürüp kırmış,
Paspası da düz bırakmış gözlerin.
...
Çelik kapıdan epey uzaklaşmış,
Antreyi geçip odaya yaklaşmış,
Topuklu ayakkabıyla dolaşmış,
Çok büyük bir koz bırakmış gözlerin.
...
Alarm çalınca bir an telefondan,
"Ya uyanırsa"diye korkmuş ondan,
Kurbanın kalbe aşk denen afyondan,
Yüksekçe bir doz bırakmış gözlerin.
...
İşkillenmiş beynin kıpırtısından,
O an vurmuş kalbi tam ortasından,
Cinayet işlenince arkasından,
Barut barut toz bırakmış gözlerin.
...
Kan sıçramış gecenin karasına,
Sarmış cesedi yorgan arasına,
Kan dursun diye kurşun yarasına,
Bir tutamcık tuz bırakmış gözlerin.
...
Ellerinde zar eldiven var diye,
Dokunmuş yürek evinde her şeye.
Ciğer denen küllenmiş şömineye,
Bir çift ela köz bırakmış gözlerin.
...
Duş almak içinse girmiş banyoya,
Belli sarılmış beyaz bir havluya,
Sonra çırılçıplak bakıp aynaya,
Şehvetten bir poz bırakmış gözlerin.
...
Salona geçip yakmış bir cigara,
El atmış duvarda ki gömme bara,
Dalmak için uzunca bir efkâra,
Sek rakıya buz bırakmış gözlerin.
...
Görünce sevdiğinin naaşını,
Akıtmış sonra pişmanlık yaşını,
Maktulün göğsüne koyup başını,
Ruhta tatlı haz bırakmış gözlerin.
...
Düştü gözlerim gözlerin peşine,
Her gönülde rastladı kaç leşine,
Girip her gece Zinnurun düşüne,
Şiirlere söz bırakmış gözlerin.