Zifiri karanlıklardayım;
Kayıp yıldızlar kentinde…

İçimde bir orman kuytusu sessizliği…
Öksüzlüğüm müebbet…
Üstüme gelmekte devasa çınarlar,
Ruhum infilak etmek üzere…
Pimi çekilmiş bir bomba aceleciliği,
Hüküm sürmekte tenimde…
Hoşlanmıyorum bu katran karası yalnızlıktan…
Ürküyorum…


Nefesimle çıkan sıcaklık,
Puslu bir buğuyla karışıyor geceme,
İpoteklendi güneşim,
Titremekte çocukluğumun elleri,
Örtün üstüme gün ışığını…
Üşüyorum….


Bir ses tırmalamakta beynimi…
Uğursuz bir senfoni başlıyor kulaklarımda…
Nedir bu uğultu tanrım?
Yoksa,
Yoksa ölümün ayak seslerini mi duymaktayım?
Ürperiyorum…


Efsunlu bir gizin labirenti olmalı bu…
Yolum çıkmaz sokak,
Yönüm geçit vermez…
Karanlığım aydınlıklar efendisi…
Korkuyorum…


Dört bir yana saçıldı
Bilyeleri çocukluğumun…
Haydi sil gözyaşlarını masumluğum,
Döktüğün damlalarda boğulmaktan yoruldum…
Anlamıyor musun?
Leke sürülmüş aklığına,
Kıyamıyorum…


Umut!
Düş geceme ay ışığı ile sızarak…
Bak uzattım elimi…
Haydi tut çocukluğumun saçlarından,
Sürükle aydınlığına…
Yalvarıyorum…



yine çık güzel bir çalışma
kutluyorum saygılarımla

karanlıkta bulur bazen insan kendini... bazen karanlık aydınlatır tenini... tüm karalar ışık olsun dünyanda...
çok güzeldi...

metin rengini ve zemini şiirin başlığına uydurmuşsun ama şiirin gözükmemesi ilginç

yine de yüreğine sağlık
selametle efendim...

KARANLIK...


İçimde bir orman kuytusu sessizliği…
Öksüzlüğüm müebbet…
Üstüme gelmekte devasa çınarlar,
Ruhum infilak etmek üzere…
Pimi çekilmiş bir bomba aceleciliği,
Hüküm sürmekte tenimde…
Hoşlanmıyorum bu katran karası yalnızlıktan…
Ürküyorum…


Nefesimle çıkan sıcaklık,
Puslu bir buğuyla karışıyor geceme,
İpoteklendi güneşim,
Titremekte çocukluğumun elleri,
Örtün üstüme gün ışığını…
Üşüyorum….


Bir ses tırmalamakta beynimi…
Uğursuz bir senfoni başlıyor kulaklarımda…
Nedir bu uğultu tanrım?
Yoksa,
Yoksa ölümün ayak seslerini mi duymaktayım?
Ürperiyorum…


Efsunlu bir gizin labirenti olmalı bu…
Yolum çıkmaz sokak,
Yönüm geçit vermez…
Karanlığım aydınlıklar efendisi…
Korkuyorum…

*************************************
neden hep çocukluğumuz üşür.
yaşadıklarımızn yüreğimişze yansıması böyle çocukça olunca mı?eskilerde bıraktığımız
ama tertemiz bıraktığımız umutlarımızın ölmümü bizi hüzünlendiriyor?
içimizin üşümüşlüğünün bir nedenide geçmişte yitirdiklerimiz mı

ne kadar uzuyor bu sorular değil mi?bizim geçtiğimiz yollar biraz karanlık kalsada
yüreğimizin o gücü var
yenmek hayatı
acıları ve gülümsemek...
bunu yapabilmek ne güzel...bu şiirdeki içsellik daha bir farklıydı...
sevgi ile dost yürekli...

Umut!
Düş geceme ay ışığı ile sızarak…
Bak uzattım elimi…
Haydi tut çocukluğumun saçlarından,
Sürükle aydınlığına…
Yalvarıyorum…

Gizem bu olsa gerek. Siyah bir fon ve siyah bir yazı. Başlık ise yine siyah. Sanırım en büyük giziem de şiir çözmek olmalı.

Çok çok özel bir şiir. Sade duru ve anlaşılır. Hüzünler ise imgeler ile süslenmiş. Kutluyorum kaleminizi sevgiler yüreğinize

Umut, çocukluk saçlarından aydınlığa doğrudur şimdi..

keyifle okudum ve kutladım..

KARANLIK...

Zifiri karanlıklardayım;
Kayıp yıldızlar kentinde…

İçimde bir orman kuytusu sessizliği…
Öksüzlüğüm müebbet…
Üstüme gelmekte devasa çınarlar,
Ruhum infilak etmek üzere…
Pimi çekilmiş bir bomba aceleciliği,
Hüküm sürmekte tenimde…
Hoşlanmıyorum bu katran karası yalnızlıktan…
Ürküyorum…


Nefesimle çıkan sıcaklık,
Puslu bir buğuyla karışıyor geceme,
İpoteklendi güneşim,
Titremekte çocukluğumun elleri,
Örtün üstüme gün ışığını…
Üşüyorum….


Bir ses tırmalamakta beynimi…
Uğursuz bir senfoni başlıyor kulaklarımda…
Nedir bu uğultu tanrım?
Yoksa,
Yoksa ölümün ayak seslerini mi duymaktayım?
Ürperiyorum…


Efsunlu bir gizin labirenti olmalı bu…
Yolum çıkmaz sokak,
Yönüm geçit vermez…
Karanlığım aydınlıklar efendisi…
Korkuyorum…


Dört bir yana saçıldı
Bilyeleri çocukluğumun…
Haydi sil gözyaşlarını masumluğum,
Döktüğün damlalarda boğulmaktan yoruldum…
Anlamıyor musun?
Leke sürülmüş aklığına,
Kıyamıyorum…


Umut!
Düş geceme ay ışığı ile sızarak…
Bak uzattım elimi…
Haydi tut çocukluğumun saçlarından,
Sürükle aydınlığına…
Yalvarıyorum…

(A-Y)
____________________________________________
Siyah fon ve siyah yazı.
Farklı bir imgeleme usülü.
Ama şiire gizemli bir hava verdi oğrusu.
Şiirde tadında güzel bir şiirdi.
Emekle yazıldığı belli.
Kutlarım efendim.
Hayırlı sabahlar...

gözlük kullanmıyorum şiiri göremedim :))) şiiri okurken ağzımda bisküvi vardı içecek suyumda yoktu korkudan ıslıkda çalamadım...ıslık çalayım derken bütün bisküvi parçaları ortalığa yayıldı::)))

Güzel şiir..Yalnızlığa dair her şey vardı..Bilenlere dair..Yürekten kutladım.Selam,saygı...

Tam gidecektim, dur gitme, ara şu şiiri dedi bir yanım... Karanlıkta şiiri aradım aradım ve sonunda buldum derinlerde bir yerlerde... İyiki de aramışım dedim sonra kendi kendime...

Gece zaten çok karanlıktı... Ve ben iyice karanlıklara gömüldüm bu şiirle...

Gece karanlık, şiir karanlık...
Gece harika, şiir harika...
Ve bitirmeli bu geceyi bu şiirle...

Kaleminize ve yüreğinize sağlık...

KARANLIK...

Zifiri karanlıklardayım;
Kayıp yıldızlar kentinde…

İçimde bir orman kuytusu sessizliği…
Öksüzlüğüm müebbet…
Üstüme gelmekte devasa çınarlar,
Ruhum infilak etmek üzere…
Pimi çekilmiş bir bomba aceleciliği,
Hüküm sürmekte tenimde…
Hoşlanmıyorum bu katran karası yalnızlıktan…
Ürküyorum…


Nefesimle çıkan sıcaklık,
Puslu bir buğuyla karışıyor geceme,
İpoteklendi güneşim,
Titremekte çocukluğumun elleri,
Örtün üstüme gün ışığını…
Üşüyorum….


Bir ses tırmalamakta beynimi…
Uğursuz bir senfoni başlıyor kulaklarımda…
Nedir bu uğultu tanrım?
Yoksa,
Yoksa ölümün ayak seslerini mi duymaktayım?
Ürperiyorum…


Efsunlu bir gizin labirenti olmalı bu…
Yolum çıkmaz sokak,
Yönüm geçit vermez…
Karanlığım aydınlıklar efendisi…
Korkuyorum…


Dört bir yana saçıldı
Bilyeleri çocukluğumun…
Haydi sil gözyaşlarını masumluğum,
Döktüğün damlalarda boğulmaktan yoruldum…
Anlamıyor musun?
Leke sürülmüş aklığına,
Kıyamıyorum…


Umut!
Düş geceme ay ışığı ile sızarak…
Bak uzattım elimi…
Haydi tut çocukluğumun saçlarından,
Sürükle aydınlığına…
Yalvarıyorum…

(A-Y)


Karanlıkta arattın bizi, niye sakladın.Eskiden köyde hırsızlığı ile meşhur bir adam bir komşunun danasını çalmak için önüne katmış, kovalamış tarlalara varınca bakmış dana yok. Ay karanlık, hadas kara, dana ondan da kara zorla bulmuş evine getirmiş. Ölüm döşeğindeyken oğullarını çağırmış yanına mirası paylaştırmış ne varsa. En küçük oğlunu çok seviyormuş, ona da danayı miras bırakmış. birde şu sözü söylemş.
Ay gara nadas gara, dana onlardan da gara. Ara Allahım ara zorla yakaladım, en helâli budur çok sevdiğim oğlum da danayı alsın demiş. Onun gibi oldu şiirin. En helâl yorumu yaptım guzuma, şiirini zor bulduğum için. Kutluyorum güzel şiirini. Saygılar bıraktım sayfana.

yani zaloğlu pes.....
şiirimin tüm gizemini çözmüşsünüz yapıştırmışsınız sayfaya ya:(

ne deyim şimdi
:)
neyse sağlık olsun okuyamayanlar da çözmüş olur artık böylece...
şaka yapıyorum bu arada iyi yapmışsınız...
zaten ben de fonu değişsem mi diye düşünüyordum...siz en güzelini yapmışsınız...
bu arada hepinize teşekkür ediyorum değerli yorumlarınız için...
kocaman sevgiler

kutlarım yüreğine sağlık..esenlik dileklerimle sevğilerle mutlu kal

Şiir Bilgi
9/10/2008 tarihinde eklendi.
36 çoğul gösterim yapıldı.
15 tekil gösterim yapıldı.
4 yorum yapıldı.



En son eklediği şiirler
• KARANLIK...
• AYAŞ...
• CEVAP VER BU GECE...
• EŞEK...
• KARIŞIK DÖRTLÜKLER...
• RAFET ALKAN'A...
• GECE SAÇMALIKLARI:).....
• KAPIŞILAN SEVİLERE İNAT, DOKUN..
• ZAMANSIZ KORKULAR....
• YOKLUĞUN....

tümü»

Eklediği son resimli şiirler

AYAŞ...

BEŞ KERE AYŞE:):):)

................LEYLİ VÜ MECNU..

.......................DEVA OL..

NEYİMSİN....?

tümü»
« Şairin önceki şiiri



KARANLIK...

Zifiri karanlıklardayım;
Kayıp yıldızlar kentinde…

İçimde bir orman kuytusu sessizliği…
Öksüzlüğüm müebbet…
Üstüme gelmekte devasa çınarlar,
Ruhum infilak etmek üzere…
Pimi çekilmiş bir bomba aceleciliği,
Hüküm sürmekte tenimde…
Hoşlanmıyorum bu katran karası yalnızlıktan…
Ürküyorum…


Nefesimle çıkan sıcaklık,
Puslu bir buğuyla karışıyor geceme,
İpoteklendi güneşim,
Titremekte çocukluğumun elleri,
Örtün üstüme gün ışığını…
Üşüyorum….


Bir ses tırmalamakta beynimi…
Uğursuz bir senfoni başlıyor kulaklarımda…
Nedir bu uğultu tanrım?
Yoksa,
Yoksa ölümün ayak seslerini mi duymaktayım?
Ürperiyorum…


Efsunlu bir gizin labirenti olmalı bu…
Yolum çıkmaz sokak,
Yönüm geçit vermez…
Karanlığım aydınlıklar efendisi…
Korkuyorum…


Dört bir yana saçıldı
Bilyeleri çocukluğumun…
Haydi sil gözyaşlarını masumluğum,
Döktüğün damlalarda boğulmaktan yoruldum…
Anlamıyor musun?
Leke sürülmüş aklığına,
Kıyamıyorum…


Umut!
Düş geceme ay ışığı ile sızarak…
Bak uzattım elimi…
Haydi tut çocukluğumun saçlarından,
Sürükle aydınlığına…
Yalvarıyorum…

yazan yüreğe sağlık. tebrikler.

karanlıkta zor buldum şiiri
Ama okumaya değer bir çalışma
kolaylıklar diliyorum

çok karanlık olmuş okunmuyor....)))
herkese gore degıl bence yazı rengını degıstırırsen bu guzel dızelerı okumalarına yardımcı olursun....

Kalemıne saglık....

Sevgilerimle...

zekice bir kurgu tamamiyle
karanlık...
anlatım ve ifade şekli harika
satır aralarına saklanan yaşam kareleri hüzün ve yanlızlık
koksada şiir aydınlık.
umuda yelken açacak kadar berrak..
betimlemeler çok güzel
kota iyi düzenlenmiş.
benim okumak istediğim ayşegül bu işte

tebriklerimle
sevgilerimle...

Düş geceme ay ışığı ile sızarak…
Bak uzattım elimi…
Haydi tut çocukluğumun saçlarından,
Sürükle aydınlığına…
Yalvarıyorum…

Çok güzel çok manidar ve duygu doluydu kutlarım ifadesi güzel kalemi