Bir kaza sonucu uçtun elimden,
Bilmem ki ne yana kuzum Mehmed’im.
O gün bu gün ismin düşmez dilimden,
Yaşamama yoktur lüzum Mehmed’im.

Zalım felek çekmez benim nazımı,
Kış eyledi baharımı yazımı.
Anan Emine’yle baban Hazım’ı,
Yetim koydun dinmez sızım Mehmed’im.

Alibeyli Köyü Mehmet Yükselir,
Düşündükçe gözlerimden yaş gelir.
Evlat acısını bilenler bilir,
Bilmeyene geçmez nazım Mehmed’im.

Araba kayınca hayli süründü,
Mehmed’m altında kanlı göründü.
Kadirli ilçemiz yasa büründü,
Ne gecem var ne gündüzüm Mehmed’im.

Yeni girmiş idi yirmi yaşına,
İsmini yazmışlar mezar taşına.
Umulmadık kaza geldi başına,
Ağlar gayrı baban Hazım Mehmed’im.

Bülbül gibi şakıyordu yiğidim,
Kalbi sevgi dokuyordu yiğidim,
Fakültede okuyordu yiğidim.
Ciğerim, nefesim özüm Mehmed’im.

Gayrı anan baban dünyaya küstü,
Acıyla öğrendik düşmanı dostu.
Aslansofu sazı bağrına bastı,
Senin için inler sazım Mehmed’im