Nafile öfleyip ruh versen aşka
Çaremiz kalmadı hicran’dan başka
Her yanım yaralı her yanım laşka
Sarmakta geç kaldın iş işten geçti


Oysa ki sevgine inanıyordum
Her güne hülyan’la uyanı’yordum
Tutuşan yürekti ben yanıyordum
Görmekte geç kaldın iş işten geçti


Güller açsın diye güzel yüzün de
Hep bendim boğulan derin hüzün de
Bir kerecik olsun bana sözün de
Durmakta geç kaldın iş işten geçti


Şimdi yollar ayrı bak biz ayrıyız
İki solgun yaprak ve yaralı’yız
Hem mağrur hem yorgun hem efkarlıyız
Gelmekte geç kaldın iş işten geçti


Gözüne göz değdi eline eller
Dolaştı saçın da namahrem yeller
Bizim için vuslat, ad’lı hayaller
Kurmakta geç kaldın iş işten geçti


Yağmurlar versen de dallar kurudu
Hazana uğradı gönlümün yurdu
Ayrılık sevdanın boynunu vurdu
Sevmekte geç kaldın iş işten geçti


Olmadı umrunda yiten hayalim
Tükenen umudum biten mecal’im
Merak edip bir gün ne diye halim
Sormakta geç kaldın iş işten geçti